பகிர்வு - ஈழம்

புதுசு கண்ணா புதுசுன்னு நிறையப் பேர் ப்ளாக்ல எழுதித் தள்ராங்கப்பா; நல்லாத்தான் இருக்கு ,உட்கார்ந்து யோசிப்பாங்க போல ...கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி ஈழம் தமிழ் எம்.பி பிரேம் ராமச்சந்திரனோட இன்டெர்வியூ படிச்சேன் . என்ன பாவம் செஞ்சாங்கப்பா ஈழத்து தமிழ் மக்கள் , ஐரோப்பிய தொண்டு நிறுவனங்களை சிங்கள அரசு விரட்டின பிறகு செஞ்சிலுவைச் சங்கமும் இறந்தவர்களை அப்புறப் படுத்தும் பணிகளை மட்டும் தான் இப்போதைக்கு செய்துட்டு வருதாம் , அந்த மக்களோட ரணங்களுக்கு மருந்து போடப் போறது தான் யாரு ? நம்ம அரசியல்வாதிகள் திடீர் ஸ்டண்ட் அடிக்கறதோட சரி , ஈழத் தமிழர்கள் பத்தி பத்திரிகைகள்ல வர்ற ஒவ்வொரு படமுமே பகீர் ராகம் தான் ...கொஞ்ச நாள் முன்னாடி நோபெல் பரிசு பெற்ற ஒரு ஐரோப்பிய புகைப்படக்காரரோட புகழ் பெற்ற புகைப்படம் ஒன்றை பார்த்தேன் .

அது சூடானின் இரக்கமற்ற வறுமையை ...பஞ்சத்தை அப்பட்டமா காட்டுகிற நிஜம் . இந்தப் புகைப்படம் எடுத்து பரிசு பெற்றதுக்கு அப்புறம் அவருக்கு வாழ்க்கை மேல ஒரு பிடிப்பே இல்லாம பொய் தற்கொலை பண்ணிகிட்டாராம் .

பசியால் வாடிப் பொய் குற்றுயிராகி விட்ட ஒரு சிறுவன் வெறும் நிலத்தில் நடக்கக் கூட முடியாம மண்டியிட்டு கவிழ்ந்து கிடக்க ,அவன் எப்போதடா சாவான் அவனை இரையாக்கிக் கொள்ளலாம் என ஒரு வல்லூறு அவனுக்குப் பின்னால் காத்திருக்கிறது . இது தான் அந்தப் புகைப்படம் , இதைக் கண்டவுடன் யாருக்குமே பதட்டம் வரத்தான் செய்யும் .

இதே உணர்வை இப்போது வெளிவரும் ஈழத்துப் புகைபடங்களும் எழுப்புகின்றன,

"என்று தணியுமிந்த போர் வெறி

என்று நிமிர்வர் எம் ஈழத் தமிழர்கள் ?!"

விடை தெரியாக் கேள்வி என்று தெரிந்தே தான் என்னைப் போல பலரும் கேட்டுக் கொள்கிறோம் எங்களுக்குள்ளே .